Angel έγραψε:
Μου έκανε εντύπωση, ο λόγος που αναφέρει για να εξηγήσει το γεγονός, ότι οι εργάτες του φωτός ενσαρκώνονται ξανά, χωρίς να έχουν μνήμη του σκοπού τους και των ιδιαίτερων ικανοτήτων τους. Ότι δηλαδή, είναι απαραίτητη αυτή η «αμνησία», για να μπορέσουν αυτές οι ψυχές να ενταχθούν και να γίνουν ένα με το ανθρώπινο γένος, γιατί αν είχαν πλήρη επίγνωση του ποιοι είναι, θα ήταν απλώς «παρατηρητές». Ίσως, αυτό που αναφέρει το κείμενο παραπάνω, να είναι ένας άλλος σημαντικός λόγος, που κάποιοι από εμάς δεν έχουμε (ακόμη) αναμνήσεις πριν από την τωρινή μας ενσάρκωση...
Αγαπητή
Angel
Ο πρωταρχικός λόγος που οι εργάτες του φωτός δεν έχουν στην αρχή «μνήμη», μέχρι να τους αποκαλυφθεί η αποστολή, είναι για να μπορέσουν να εκπαιδευτούν κατάλληλα για την αποστολή τους αυτή. Αν γνωρίζουν, δε θα είναι μόνο «παρατηρητές», αλλά ίσως και να μη θελήσουν την «εκπαίδευση» αυτή, η οποία, απ' ότι γνωρίζω, μερικές φορές, μπορεί να είναι και επίπονη.
Αυτό, βέβαια, εξαρτάται και από την ιεραρχία που κατέχουν οι εργάτες του φωτός. Αν ανήκουν π.χ. στην ανώτατη ιεραρχία, είναι πιθανό να το γνωρίζουν ή να τους έχει αποκαλυφθεί στα πρώτα χρόνια της ζωής τους ή αν ανήκουν στους Συμπαντικούς κλητήρες, να τους αποκαλυφθεί όταν θα είναι έτοιμοι...
Ρίξε μια ματιά στο θέμα, "Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΓΗ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ", στη δημοσίευσή μου.
Θα συμφωνήσω στο ότι είναι απαραίτητη αυτή η "αμνησία", για να μπορέσουν αυτές οι ψυχές να ενταχθούν και να γίνουν ένα με το ανθρώπινο γένος, αν και όσο και να το προσπαθήσουν... από μικρές νιώθουν ξένες... σε έναν ξένο τόπο...